| "آقای احمدی نژاد از خود شما شروع شد" |
پس از اعلام دادستان كل كشور مبنی بر اينكه محمدرضا رحيمي معاون اول رئيس جمهور، يكي از متهمان پرونده موسوم به بيمه ايران است، تاكنون واكنش هاي متعددي در اين خصوص از سوي افراد مختلف صورت گرفته است. به گزارش «تابناك» در تازه ترين واكنش، دکتر احمدی نژاد رئيس جمهور کشورمان در دفاعي جانانه، معاون خود را از هر اتهامي مبرا دانست و در اين باره اظهار داشت: «من نمی دانم که چرا برخی اصرار دارند خلاف قانون عمل کنند؛ اینکه در یک برنامه زنده تلویزیونی فردی که خود متخلف است به کسی که حضور ندارد تهمت و اتهام بزند خیلی بد است.» احمدی نژاد با انتقاد از پخش این برنامه از سیما افزود: «این کار باید اصلاح و جبران شود و برخی معاونت های صدا و سیما باید دقت و مراقبت بیشتری کنند.» صد البته اين سخن حقي است كه در غياب افراد، به ويژه در يك برنامه تلويزيوني زنده که قطعا بینندگان زیادی دارد، نبايد اتهاماتي را عليه آنان مطرح كرد، به ویژه آنکه این موارد هنوز در حد اتهام است و نه تنها در دادگاهي صالحه ثابت نشده بلكه خود فرد هم حضور ندارد تا به اتهامات طرح شده پاسخ بگويد و حداقل ـ گرچه به صورت ظاهری ـ بتواند از خود دفاع کرده و اعاده حيثيت كند. بر اين مبنا، نكته جالب اين مساله آنجاست كه اتفاقا چنين رويكردي در تلويزيون يعني متهم كردن افراد در محضر میلیون ها بیننده، در سال 88 و در ايام مناظرات انتخابات رياست جمهوري رقم خورد، آنجا كه شخص دکتر احمدی نژاد اتهامات متعددي را عليه افراد مختلف در تلويزيون طرح كرد، اتهاماتي كه اتفاقا در غياب افراد عنوان شد و متهمین نتوانستند با پاسخ گويي در قبال آن اتهامات از خود رفع شبهه و اعاده حيثيت كنند و آناني هم كه خواستند به پاسخ گويي به آن اتهامات بپردازند، اين فرصت در اختيارشان گذاشته نشد. اينك اما ظاهرا به نوعی ورق برگشته و در غياب معاون رئيس جمهور، اتهاماتي درباره وي در تلويزيون طرح شده است و خواه ناخواه شخص رییس جمهور میز مورد سوال قرار گرفته است و جالب اینکه این بار ایشان همان اقدام سابق انجام شده توسط خود عليه ديگران را در مورد معاون اول کابینه خويش برنتابیده و با بد دانستن این اقدام حتي خواستار بررسي جدي مسئولان تلويزيون در اين باره شده است. البته تفاوت هاي زيادي بين اين دو رفتار به ظاهر مشابه وجود دارد كه اتفاقا با پاسخ گويي شفاف رئيس جمهور، احتمالا مردم حسنه بودن یکی و سيئه بودن دیگری را بهتر درك خواهند كرد: اول اينكه طرح اتهاماتي عليه افراد توسط رئيس جمهور در تلويزيون در حالي صورت مي گرفت كه آن افراد اصولا حتي پرونده اي به عنوان متهم در دستگاه قضايي نداشتند، در حالي كه دادستان كل كشور، قاضي پرونده و سه قاضي ديگر، معاون رئيس جمهور را حداقل متهم مي دانند. دوم اينكه در ماجراي مناظرات 88، رئيس جمهور در حالي اتهاماتي را عليه اشخاص مطرح كرد كه خود آن افراد يا حداقل نماينده اي از آنان براي پاسخ گويي حضور نداشتند و اين در حالي است كه در برنامه اخير «دیروز، امروز، فردا»، مجموعه دولت نيز به موازات ديگر قوا، نماينده اي را براي دفاع از معاونش فرستاده بود كه اتفاقا تريبون برنامه بيش از آنكه در اختيار نماينده مجلس باشد به مدد مدیریت ضعیف برنامه از سوی مجری، در اختيار ايشان بود. سوم اينكه طرح اتهام عليه آقای رحيمي در برنامه تلويزيوني از سوي فردي صورت گرفت كه وظيفه نمايندگي خود را با استناد به اعلام دادستان كل كشور در مورد این اتهام، پیگیری قانون مبارزه با مفاسد اقتصادي و همچنين عمل به دغدغه هاي رهبر معظم انقلاب انجام داد و علی القاعده نفع شخصی در آن دخیل نبود، در حالي كه در مناظرات انتخاباتی، طرح اتهام عليه افراد براي بهره برداري سیاسی و حذف رقيب انتخاباتي بود که همین بی اخلاقی در خطبه های نماز جمعه 29 خرداد نیز مورد تذکر رهبر انقلاب قرار گرفت. و چهارم اينكه رئيس جمهور محترم حتي در دفاع خود از جناب معاون اول، به طرح اتهام عليه يكي از نمايندگان مجلس مي پردازد و وي را خلافكار مي خواند، تا بدين وسيله رحيمي را تبرئه كند. در پايان اتفاقا بايد هيچ نگفت و قضاوت را به مردم واگذار كرد... |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر